Astrid & Marit

Hier werk ik samen met Astrid (89)
tijdens de opbovw van Junibacken 1994-1996


Foto die ik als 10-jarige maakte
      toen Astrid Lindgren bij ons in
       Småland kwam logeren.

 

Ons hele gezin figureerde in
de speelfilm
'Emil van de Hazelhoeve'.
Ik staat rechts en kijk boos
omdat ik mijn nieuwe
rode sandalen niet aan mag.

 

Download PDF van interview door Karin Kustermans

Marit kwam al jong in contact met Astrid Lindgren omdat haar moeder, Rita Törnqvist-Verschuur, de boeken van Astrid naar het Nederlands vertaalde.

Toen Marit één jaar oud was leek het erop dat ze de hoofdrol ‘Skrållan’ zou gaan spelen in de film De kinderen van de Zeekraaibaai. Astrid schreef in een brief aan de ouders van Marit dat zij de ‘skrålligaste Skrållan’ was die ze ooit gezien had. Maar Marit leerde te laat lopen en daarom ging dit uiteindelijk niet door.

Astrid logeerde zo nu en dan bij de familie Törnqvist, zo ook toen Marit 10 jaar was in de oude boerderij Åsen in Zweden. Astrid was weg van het huis, wilde eigenlijk dat de film Madieke van het rode huis hier zou worden opgenomen maar daar zag de familie van af. Het bezoek van Astrid maakte diepe indruk op Marit omdat zij, 65 jaar oud, een hele middag met de kinderen in het hooi sprong.

Toen Marit 23 jaar oud was en haar eindexamenwerk bij de Zweedse uitgever Rabén & Sjögren toonde werd zij direct aan Astrid Lindgren gekoppeld. De oude schuren die ze in Småland had getekend, de koeien, de bossen en de weitjes vol bloeiende kersenbomen sloten precies aan bij de verhalen van Astrid. Marit debuteerde internationaal in 1989 met een prentenboek van Astrid Lindgren – När Bäckhultarn for til stan (Een kalf valt uit de hemel) In nog geen maand tijd waren er 30.000 exemplaren verkocht! Omdat Astrid eigenlijk niets nieuws meer schreef vroeg de uitgever Marit al haar korte verhalen te lezen en aan te geven van welke ze mogelijk een prentenboek zou willen maken.

Na het debuut volgden de prentenboeken Kalle de kleine stierenvechter, In schemerland en De rode vogel en Alles gaat slapen. Er ontwikkelde zich een hechte vriendschap tussen Marit en Astrid. Marit bezocht haar elke keer dat ze in Stockholm was en samen maakten ze soms vreemde avonturen mee, zoals de keer dat ze in een luchtballon vlogen over Stockholm omdat Marit een bepaalde scène uit In schemerland anders niet zou kunnen tekenen. Astrid was toen 85 jaar.

In 1994 kreeg Marit de duizelingwekkende opdracht om de bekendste verhalen van Astrid Lindgren tot een 3-dimensionale reis te maken in het kindercultuurhuis Junibacken in Stockholm.

Dit resulteerde in een intensieve samenwerking gedurende twee jaar tijdens welke Astrid Marit steunde tijdens de artistieke strijd die ze leverde om ver uit te stijgen boven het amusement of pretparkniveau. Marit vertolkte Astrid verhalen op een zeer persoonlijke wijze en zorgde ervoor dat Astrid de tekst schreef en voorlas die het publiek tijdens de ‘verhalenreis’ zou horen. Uiteindelijk werd Junibacken in aanwezigheid van Astrid geopend. Sindsdien hebben miljoenen mensen Junibacken bezocht en reis gemaakt en Marit heeft diverse prijzen ontvangen voor haar ontwerp.

Toen Astrid in 2003 stierf besloot haar familie om alle duizenden bloemen en kransen van de begrafenis bij Junibacken neer te leggen.

Toen ik Astrid vertelde hoe alle bouwers aan het zwoegen waren
op Junibacken en ik taarten voor ze kocht om de moed erin te houden schreef ze deze check uit om ze op eten te tracteren.
Ik heb hem nooit ingewisseld…